Ontoelaatbaar !

Is dat verantwoordelijkheid? Is dat persfatsoen?

Wij achten ons ernstig verplicht onze verontwaardiging en afkeuring uit te spreken over een anoniem artikel in de "Deurnesche Courant" van 11 Jan. 1946 "De Indonesische kwestie doorgelicht".

Deurne is er door in beroering gebracht omdat in het artikel dat driekwart van de voorpagina beslaat, alle waardigheid en zelfrspect zoek is, en waarin de schrijver ervan -nota bene werkzaam in overheidsdienst- een bewijs levert, hoever hij in zijn politieke opvattingen van de goede weg is afgedwaald.

Het is zodanig doorspend van communistische opvattingen dat het woord schandalig nog bij lange na niet sterk genoeg uitdrukt de gemeenheid van bedoeld artikel waarmee men het goede Deurnesche volk meent te moeten verpesten of "voorlichten".

Op een niet uit te drukken lage manier wordt gefulmineerd tegen koningin en regering, worden onze op te roepen militairen opgeruid tot dienstweigering, dat men zich schaamt een inwoner te zijn van een plaats, waar een krant mag verschijnen, die haar persfatsoen zó te grabbel gooit en waarin de redactie wéér eens heeft laten blijkeb, dat ze in haar verantwoordelijkheid zó schromelijk te kort schiet, dat ze absoluut onbekwaam moet worden geacht nog langer een blad te redigeren!

Met een onnozel, zeer doorzichtig berichtje: "Door een betreurenswaardige vergissing is in een gedeelte van onze oplage een bij de redactie ingekomen en door haar niet goedgekeurd stuk geplaatst...", tracht men zijn handen schoon te wassen. Maar men had het -wijselijk- beter achterwege kunnen laten.

Want: ofschoon het artikel z.g. door de redactie niet zou zijn goedgekeurd, heeft ze het toch bestaan het te plaatsen, waardoor zijn dus de medeverantwoordelijkheid volkomen op zich laadde. Maar erger is nog, dat, naar wij uit goede bron vernemen, één der leden van de redactie wel degelijk het artikel heeft doorgelezen en de plaatsing daarvan heeft toegestaan. En bovendien, terwijk de redactie wist wie het artikel had geschreven, liet men de naam van den schrijver weg, daarmee kennelijk de indruk willende vestigen, dat het artikel van de redactie afkomstig was.

Met een tweede artikel -lijnrecht tegenover het eerste- waarin men poeslief de zo grof beledigde autoriteiten huizenhoog ophemelt, ontpopt de redactie zich als mensen, die -principieel als ze zich steeds plegen te noemen- zichzelf een brevet uitreiken er zeer, zeer weinig principes op na te houden- er zich zeker niet langer mee te bemoeien dan een beschaafde  5 minuten op Zondagmorgen- maar opportunist te zijn tot en mčt. Wij zeiden u reeds dat het artikel van begin tot einde een fel comministische geest ademt. Boven ons artikel over het communisme van de vorige week stond "Weest waakzaam!" Wij schreven daarin: Weest niet zo naďef met te zeggen: "dat kan hier niet gebeuren". Bedoeld artikel geeft het duidelijke voorbeeld dat juist hier groot gevaar dreigt. Men verwondert zich dag in dag uit over de huidige geestesgesteldheid van sommige groepen van het volk en voor enkele maanden werden wij nog eens op harde wijze hieraan herinnerd, toen ons een afdruk van een pamflet bereikte, waaruit moest blijken dat een groepje inwoners van deze gemeente  zich solidair verklaarden met een actie, geleid door een communist en warvan iedereen de communistische bedoeling onmiddelijk had kunnen aanvoelen.

Daarom: Weest dubbel. neen driedubbel waakzaam!!!!

P. Mulders.

Frans Obers werd  op staande voet ontslagen door het college van burgemeester en wethouders van Deurne. Een college dat trouwens vierkant achter Hub van Doorne stond.  Hij was op 16 april  1945 als arbeidscontractant aangenomen op de afdeling Sociale Zaken van de gemeente Deurne voor f.1200,- per jaar. Op 14 januari 1946 werd hij met onmiddelijke inwerkingtreding ontslagen.

Omdat Frans Obers noch een ontslagbewijs, noch een reden voor zijn ontslag  had ontvangen en ook zijn privé-spullen nog bij de gemeente lagen, stuurde hij de volgende brief:

Deurne, 1 februari '46.

Burgemeester,

Nog steeds mocht ik geen antwoord ontvangen op een door mij, twee weken geleden, gestuurd briefje van de volgende inhoud:

Gesterkt door art. 1638 aa van het Burg. Wetboek, ben ik zo vrij U bij deze te verzoeken, mij, wegens het abrupt ontslag uit Uw dienst, zo spoedig mogelijk een getuigschrift te doen toekomen, dat behalve de noodzakelijke opgaven een verklaring, liefst met toelichting, moet bevatten om welke 2 redenen ik ontslagen ben en hoe ik mijn werk in Uw dienst verricht heb.

P.S. Bovendien verzoek ik U mijn in beslag genomen privé-correspondentie te willen terugsturen.

U het bij deze in Uw geheugen brengend,

In afwachting

met conventionele Hoogachting,

Frans Obers.

Per briefje van 12 februari 1946 komt eindelijk de gevraagde reactie:

Deurne, den 12 Februari 1946.

Onderwerp:

Verzoek toezending getuigschrift.

                                           Aan den Heer Fr.G.J. Obers

                                           te Deurne.

                                           Helmondschestr. B 138.

Bij deze doe ik U toekomen het door U gevraagde getuigschrift betreffende Uw dienstverrichtingen

bij de afdeeling Sociale Zaken dezer gemeente, terwijl ik voorts hierbij insluit Uw alhier nog aanwezige privé correspondentie ten aanzien waarvan ik U opmerk, dat deze werd getypt in de diensturen en op papier van de gemeente.

                                                                                               DE BURGEMEESTER VAN DEURNE,

                                                                                                               Mr. R.J.J. LAmbooy.